Bu kez geliyorum diye bağırıyor!

Orhaneli – Keles yolunun Doğancı Barajı'na kadar olan bölümünün inşaatı başlamasının üzerinden beş başbakan, altı bakan, dört belediye başkanı geçti ama yol hala koyduğumuz yerde duruyor.

Fore kazık dikilmesi gereken bölgelere istinat duvarı diye defalarca taş duvar örüldü ve yıkıldı.



Fore kazık nedir ne işe yarar bilinmeyince, sürekli müteahhit kazığı yemeye devam ettik. Adam aldığı hak edişlerle (!) yeni doğan torununu okutup şirketinin başına getirdi ama işi hala bitiremedi.

Son moda olarak da yamacı çelik ağlarla koruma altına aldılar ama zemin yapısı öylesine oynak ve kaypak ki; yakında fore kazık dışında yeni bir sistem ile ihale almaya devam ederler.

Pazar günü Doğancı Barajından biri iyi öbürü çok kötü iki haberle geri döndük.

İyi haber barajın tamamen dolu olduğu ve savaklardan su salınarak dengenin korunduğunu gördük.



Çok kötü haber ise tünelin Orhaneli Tünelinin ucundaki yamaçtan geliyordu.

O bölgenin zemini maden toprağıdır ve üst toprağı aldıktan sonra kaya sandığınız parçaları elinizle ufalayabilirsiniz ve suyu emdikçe şişerek patlar.

İstinat duvarı diye adeta yüzeyin sıva ile kaplanması sonucu, yeraltı sularının yamacı zorlayarak yüzeyde derin çatlaklar oluşturması idi.

Bu görüntülerden sonra yaşanması muhtemel olan felaket, işin fıtratı gereği olarak açıklanıp vebalini havale etmek yerine acil önlem alınmasını öneriyoruz.